circulair
Hoe maak je een tijdelijk gebouw zonder dat er afval overblijft en het tegelijkertijd niets kost. Met deze ambitie kwam basvanderhorst Architects & Engineers terecht bij Bredase modeontwerpster SAARBARBAARS. Het resultaat van deze samenwerking: een eigentijdse tassenlijn.
In het ontwerpproces van het oorspronkelijke gebouw is rekening gehouden met het mogelijke afval wat hieruit zou ontstaan. Nog vóór de bouw vond hij hiervoor een oplossing door een modeontwerpster te vragen naar het materiaal te kijken. In juli 2019 werd het paviljoen voor een tijdelijke tentoonstelling over een bestaand bospad gebouwd met spanbanden, wit bannerdoek en geleende kratten bier. Na afloop van de expositie vormde SAARBARBAARS in oktober het materiaal om tot een hoogwaardige tassenlijn.
Volgens het gebouwontwerp zijn dertien portalen in een curve achter elkaar geplaatst. De in totaal 3.000 bezoekers van de tentoonstelling Folly Art Norg werden in twee flauwe bochten naast het oorspronkelijke rechte pad geleidt. De voetstappen zijn hiermee het enige overblijfsel van het gebouw in de vorm van een nieuw gekromd pad. Nadien is het geheel zorgvuldig uit elkaar gehaald: de geleende kratten bier zijn teruggebracht naar de lokale supermarkt JUMBO Euroborg, het bannerdoek en de spanbanden zijn verhuisd naar het atelier van SAARBARBAARS op STEK in Breda. Met de inkomsten uit de tassen worden ook de kosten van het gerealiseerde paviljoen gedekt. Het resultaat is een gebouw zonder afval én zonder kosten.
Omdat het bannermateriaal voornamelijk buiten wordt gebruikt zijn de tassen stevig, robuust én waterdicht. Het handvat is gemaakt van oranje spanbanden en vormt tegelijkertijd de sluiting. De tas blijft hierdoor volledig gesloten wanneer je hem draagt. De tassen zijn te bestellen via saarbarbaars.com
ontwerpen van tijdelijkheid
Mijn wandeling groeit met iedere stap
Gezet op belopen en onbelopen landschap
Na mij volgen voeten met geduld
Tot gras gaat liggen en ze zand verhult
Waar het oorspronkelijk pad onberoerd blijft
Waardoor een groene kleur opnieuw beklijft
De tijdelijkheid van mijn wandeling in delen
Blijft zichtbaar in de stappen van velen.
Een tijdelijke constructie blijft vooral als herinnering hangen. Net zoals een wandeling een aaneenschakeling van gedachtes achter kan laten. Een goed gesprek met je zoon of dochter in het bos, een eerste wandeling met een nieuwe liefde of even een moment met jezelf in het gras. Een “folly” is altijd meer dan een “dwaasheid”. De tentoonstelling in Norg waarvoor dit paviljoen werd ontworpen zal voor sommigen een nieuwsgierige blik op het onbekende geven. Of een glimlach bij de aanblik van wat er is neergezet. Met deze emotie die ze opwekken laten de bouwwerken een indruk achter op de bezoekers. Indrukken die het misschien tot een selfie op instagram hebben gehaald, een knipoog naar opa en oma of een eerste verliefde kus. Datgene dat uiteindelijk gebouwd is zal als herinnering vast worden gezet in gedachten.
Een natuurlijk landschap met door mensen gemaakte objecten roept vragen op. Moeten we wel in de natuur bouwen in tijden van verstedelijking? In hoeverre is het ecologisch verantwoord externe objecten in de natuur te plaatsen? Moeten we nieuwe materialen gebruiken in tijden van circulair denken? Waar stopt de natuur en begint een gecultiveerde plek? Ephemeral road geeft geen antwoord op deze vragen. Het probeert deze vragen op subtiele manier te stellen met de voetstappen van zijn bezoekers. Een menselijke plek bestaat niet zonder een eerste wandeling: de eerste menselijke afdrukken.
een pad als herinnering
Startend vanuit een bestaand pad lijdt ephemeral road bezoekers af van de oorspronkelijke route. Door dertien abstract witte portalen opeenvolgend te plaatsen wordt een rechte wandeling afgebogen met twee bochten. Het begin- en eindpunt blijven gelijk; alleen verschilt de weg van zijn oorspronkelijke gang. Door de ‘herbestemming’ van mensen blijft een deel van het oorspronkelijke pad onbelopen waardoor de natuur een kans krijgt hier te groeien.
Omdat de portalen tijdelijk staan zal er een moment komen waarop er enkel een gekronkeld pad overblijft. De menselijke stappen hebben een stukje nieuwe natuur toegelaten. Voor hoe lang blijft dit bestaan, en hoe houdbaar is dit nieuwe groen? Blijft het overgebleven pad enkel een kortdurende natuurlijke herinnering aan dat wat wij als mensen (gedirigeerd) onaangetast kunnen laten?
Volgens het gebouwontwerp zijn dertien portalen in een curve achter elkaar geplaatst. De in totaal 3.000 bezoekers van de tentoonstelling Folly Art Norg werden in twee flauwe bochten naast het oorspronkelijke rechte pad geleidt. De voetstappen zijn hiermee het enige overblijfsel van het gebouw in de vorm van een nieuw gekromd pad.
- februari 2019
start ontwerp
- augustus 2019
uitvoering
- augustus 2019 - september 2019
tentoonstelling
- september 2019 - oktober 2019
realisatie tassen
- november 2019
taspresentatie
stel ons uw vragen
“circulair bouwen begint in het ontwerpproces, waarbij samenwerking essentieel is voor een succesvol resultaat”
MET GROTE DANK AAN
Voor het ruimhartige gebaar dat ze hebben geleverd. Door het ter beschikking stellen van een groot aantal (lege) bierkratten is dit circulaire paviljoen gerealiseerd.
Voor het enthousiasme mee in dit project te stappen, en de circulaire gedachte uit te voeren door tassen te maken van het materiaal van ephemeral road.
Project details
| Bruto vloeroppervlak | 22 m² |
| Programma | Paviljoen |
| Locatie | Norg, Drenthe, Nederland |
Ontwerpteam | |
| Opdrachtgever | stichting Amonet |
| Ontwerp | basvanderhorst Architects & Engineers |
| Aannemer | Zelfbouw: met grote dank aan |
| Joëlle van Keppel | |
| T. van der Horst | |
| Tanja Oomes | |
| Rik Oomes | |
| Roel van Wijk | |
| Jac van der Horst | |